- Sagairt a bhí in ann gnó an chreidim a dhéanamh trí Ghaeilge agus
- Sagairt a bhí toilteanach cabhrú le hobair an Chumainn. Cúig scilling an síntiús bliana agus choinnigh an chraobh áitiúil a leath.
Bhí coiste an-mhór le roghnú – leasuachtarán as gach cúige, sagart as gach fairche agus gach ord, 4 as Maigh Nuad agus 4 as Baile Átha Cliath agus 6 comhthoighte, sin timpeall 60 ar fad.
Is beag a chualathas faoin chumann ar feadh bliana ina dhiaidh sin. “Caithfidh an cumann teacht amach as an dorchadas”, a scríobh sagart ar The Leader 17 Lúnasa 1918. Chonacthas do na baill gurbh é an bealach a b’éifeachtaí le teacht amach as an dorchadas ná tréimhseachán dá gcuid féin a fhoilsiú.
- III.“AN SÍOLADÓIR”
I mí Iúil 1920 foilsíodh an chéad uimhir de ráitheachán nua an Chumainn, An Síoladóir, ar 2/6 chóip. Bhí litreacha molta agus tacaíochta ó sheisear den Chliarlathas i gcló sa dara huimhir, an t-iomlán acu i mBéarla. Scríobh an Cairdinéal Ó Maolmhaodhóg; “I have no doubt it would contribute largely to the spread and use of the language, especially in Irish-speaking districts.” Ach aisteach go leor is i mBéarla a scríobh sé, cé gur ar imeall na Gaeltachta i dTír Chonaill a tógadh é agus go mbíodh sé ina mhúinteoir Gaeilge i Maigh Nuad. I mBéarla a scríobh an tEaspag Mag Ruairí chomh maith, Cairdinéal níos déanaí. Ní hiontas liom sin, mar ní raibh ach beagán abairtí i nGaeilge aige, cé go raibh sé iontach báiúil leis an teanga mar a chonaic mé féin go minic le linn m’óige. Teachtaireacht mhisnigh a sheol sé