It borders on the heroic to attempt to start a magazine at the present, when the cost of paper and labour is so great; but as against this, thank God, you have at your back a national spirit that has risen far more in the last four or five years that even the cost of printing
An tAth. Risteárd Pléimionn, sagart cúnta i Rae an Iarthair san am, a bhí mar eagarthóir ar An Síoladóir. Is cuimhim liom go maith sna daicheadaí é nuair a bhí sé ina shagart paróiste i Ráth Maonais. Fear righin láidir é agus is minic é ag tromaíocht ar neamhshuim na cléire agus ar úsáid an Bhéarla ag Sagairt sa Ghaeltacht. Tá nóta Béarla aige sa chéad uimhir, mar shampla;
We have seen it stated by a writer in a provincial paper that in many parishes (names given) with which he was acquainted there has not been sermon in Irish or the past twenty years, though 90% of the people use the Irish language. The Cumann na Sagart must see to it that this state of affairs is ended.
Sin é a chéad uair, dálta an scéil, a chonaic me tagairt do Chumann na Sagart (ní Cumann na Sagart nGaedhealach). Luaigh an t-eagarthóir gur ceapadh an tAth. Mac Leanacháin ina uachtarán ar Choláiste Maolmhaodhóg, Béal Feirste, agus ar an ábhar sin go raibh air éirí as bheith ina rúnaí, agus thug sé ard mholadh dó: “We venture to say that there would be no Cumann na Sagart nGaedhealach in existence……..but for his strenuous and unremitting labours”.
D’fhág an t-athrú sin uachtarán agus rúnaí nua ar an Chumann – Risteard Pléimionn mar uachtarán chomh maith le bheith ina eagarthóir ar An Síoladóir agus Uaitéar Mac Dónaill, sagart eile de chuid Bhaile Átha Cliath, ina rúnaí. Tugadh moladh ar leith do na fairchí, Tuaim agus Dún is Coinnire. Agus i measc na síntiúsóir in uimhir na Nollag feiceann tú ainm Eric Mhic Fhinn, laoch eile de chuid an chumainn atá beo go fóill agus é timpeall nócha bliain d’aois. Sa chéad uimhir eile a d’fhoilsigh sé a chéad alt ins An Síoladóir faoi Navigatio Sti Brendani; bhí sé ag scríobh ins An Sagart níos mó ná caoga bliain ina dhiaidh sin, fad dílseachta nach sárófar go deo.